Soms vraag ik me af wat ik zou doen als ik ooit een loterij zou winnen. Niet dat ik ooit een lot koop: ik heb het gevoel dat de kans groter is dat het chocotoffs gaat regenen dan dat ik ooit een flink bedrag win in de loterij, maar toch fantaseer ik regelmatig over waar ik mijn nieuwverworven miljoenen aan zou uitgeven.
Ik begin meestal met de simpele dingen: een rijbewijs zou best leuk zijn, of een messenset. Natuurlijk zou ik ergens anders gaan wonen, op een woonboot in een gracht van Amsterdam, bijvoorbeeld. Daarna zou ik een auto kopen: een Chevrolet Suburban uit de jaren ’80 lijkt me wel wat. Daarvoor zou ik ook nog een paar 100 euro uit moeten geven aan een parkeerplaats voor de deur, maar daar draai ik mijn hand dan natuurlijk niet voor om.
Ik zou wat geld wegleggen als startkapitaal voor mijn eigen boeken-caf’e (hiervan moet het plan nog even worden uitgewerkt), en ik zou mijn studieschuld gelijk afbetalen. Daarna zou ik de wereld rondreizen met mijn nieuwe hondje: Mr. Nibbles de Teckel.
Natuurlijk krijgt mijn familie ook een flinke hoeveelheid geld: mijn broer en zussen (wat ze ermee doen moeten ze zelf weten) en natuurlijk mijn moeder en stiefvader. Mijn stiefvader zou het waarschijnlijk uitgeven aan iets leuks als een gitaar of een hip computerprogramma waarmee je de stofzuiger kunt besturen en zelfs kunt bepalen wat voor weer het in je tuin is.
Mijn moeder is een ander verhaal: ik hoop vurig dat ze met het geld zou doen wat ze echt zou willen. Ik hoop dat ze zou stoppen met het werk dat ze nu doet, een mooi oud pand zou kopen op de Veluwe, en daar een Bed & Breakfast van zou maken. Ik weet zeker dat ze dat perfect zou kunnen. Verder zou ik een camper voor haar kopen, zodat ze samen met mijn lieve stiefvader en de honden door Europa zou kunnen scheuren.
Als ik eerlijk ben is dat het enige waarvoor ik een lot zou kopen: zodat mijn moeder geen 60uur per week meer achter haar laptop zou hoeven zitten en niet meer in paniek zou schieten omdat ze zo weinig tijd heeft voor zichzelf.
Soms vraag me af of ze dat weet: dat ik soms de neiging heb om haar te smeken om te stoppen met het werk dat ze nu doet en gewoon de stap zou wagen: ga naar de bank, vraag wat er mogelijk is, koop een pand! Neem het risico, maar stop alsjeblieft met wat je nu doet, want hoe goed je ook bent in je werk en hoeveel je ook verdient, ik zou zo graag zien dat je die droom waar zou maken. Je hebt zoveel voor ons mogelijk gemaakt, het wordt nu tijd om aan jezelf te denken.
Ik zou met liefde iedere avond groenteboullion eten, nog 6 jaar blijven wonen waar ik nu woon en mijn eigen studie gaan betalen, wanneer ik zou weten dat ze iets doet waar ze oneindig veel plezier in had.
Helaas heeft de rest van mijn leven groentenbouillon eten weinig zin, en als het goed is ben ik over een half jaar uitgestudeerd. Wat dat betreft ben ik een beetje laat. Maar wie weet krijg ik een enorm succesvol cafe, trouw ik een miljonair met een goed hart, of win ik per ongeluk toch de loterij…en in dat geval is mijn moeder de eerste die daarvan mag profiteren.
Morgen loop ik in ieder geval even langs de sigarenboer om een lot te kopen.
